خدایی که هرگز زما دور نیست
شبگردی می کنم...!!!!
اما صدای نفـــــس هایـــت را از پشــــــــت هیچ پنــــجره و دیواری نمی شـــنوم
آســوده بخواب نازنیــــــــنم شــــــهر در امن و امان اســـــــت
تنها خانه ی من اســت که در آتــــش میســــوزد ...
خدایی که هرگز زما دور نیست
از این شب های بی پایان،
چه می خواهم به جز باران
که جای پای حسرت را بشوید از سر راهم
نگاه پنجره رو به کویر آرزوهایم
و تنها غنچه ای در قلب سنگ این کویر انگار روییده...
به رنگ آتشی سوزان تر از هرم نفسهایت،
دریغ از لکه ای ابری که باران را
به رسم عاشقی بر دامن این خاک بنشاند
نه همدردی،
نه دلسوزی،
نه حتی یاد دیروزی...
هوا تلخ و هوس شیرین
به یاد آنهمه شبگردی دیرین،
میان کوچه های سرد پاییزی
تو آیا آسمان امشب برایم اشک می ریزی؟
ببارو جان درون شاهرگ های کویر آرزوهایم تو جاری کن
که من دیگر برای زندگی از اشک خالی و پر از دردم
ببار امشب!
من از آسایش این سرنوشت بی تفاوت سخت دلسردم.
ببار امشب
که تنها آرزوی پاک این دفتر
گل سرخی شود روزی!
ودیگر من نمی خواهم از این دنیا
نه همدردی،
نه دلسوزی،
فقط یک چیز می خواهم!
و آن شعری
به یاد آرزوهای لطیف و پاک دیروزی...
خدایی که هرگز زما دور نیست
گاهی تو را به جای خودم گریه می کنم
یا جای تو برای خودم گریه می کنم
دستی به روی شانه ی خود می کشم تو را
غرق خیال های خودم گریه می کنم
می گویم از گذشته و می گویی از گذشت
می افتم و به پای خودم گریه می کنم
تا بگذری دوباره از این خسته بی خیال
من باز در هوای خودم گریه می کنم
طوفان واژه می شوم و شعر می شوند
اين ها که در رثای خودم گریه می کنم
حس می کنم نهایت تنهایی من است
در جمع آشنای خودم گریه می کنم
بعد از غروب رفتنش آری همیشه را
تا صبح پا به پای خودم گریه می کنم ...
خدایی که هرگز زما دور نیست
یا علی!
ز ليلايي شـــــنيدم يا عــــــلي گفت
به مجنون چون رسيدم يا علي گفت
مگــــــــر اين وادي دارالجنون اســت
که هر ديوانه ديدم يا عــــــلي گفت
نســـــيمي غـنچـه اي را باز مي کرد
به گوش غنچه کم کم يا عـلي گفت
چـــــمن با ريـــــــــــزش باران رحمت
دعايي کرد و او هم يا عــــلي گفت
يقيـــــــن پـــروردگار آفــــــــــــرينش
به موجودات عالم يا عـــــــلي گفت
دلا بايد به هر دم يا علــــــــــي گفت
نه هر دم بل دمادم يا عـــــلي گفت
به هر روز و به هر شـب يا علي گفت
به هر پيچ و به هر خم يا علي گفت
خمــــــــير خاک آدم را سـرشــــــتند
چو بر ميخواست آدم يا عــلي گفت
عـــــــــــلي در کعبه بر دوش پيمبــر
قدم بنهاد و آن دم يا عـــــــلي گفت
عصــا در دسـت موسي اژدها گشت
کليم آنجا مسلّم يا عـــــــــلي گفت
ز بطن حوت ، يونـــــس گـــشت آزاد
ز بس در ظلمت يم يا عــــــــلي گفت
به فرقش کي اثر مي‌کرد شمشيــر
شنيدم ابن ملجم يا عـــــــــلي گفت
مــگر خــــيبر ز جايش کـــنده ميشد
يقين آن دم علي هم يا علي گفت
میلاد مولود کعبه
بر همه ی شیعیان مبارک!یا علی
خدایی که هرگز زما دور نیست
شب آرزوها
فردا باز پنجره های ملکوت
به بهانه ای دیگرگشوده می شود
چه خدای عاشقی
که...
گناه می خرد و بهشت می فروشد
و ناز بنده می کشد...
و تو هم این شب آرزو کن
نفس عمیق بکش و آرزو کن...
آرزو کن
هر چه می خواهی...
فقط آرزوهایت را یادداشت کن خدا که فراموش نمی کند ولی
تو...
یادت بماند
که آنچه امروز داری
آرزوی دیروزت بود...
خدایی که هرگز زما دورنیست
تو ای مادر که یک عمره دلت با غصه دم سازه
صبوری های تو مادر منو به گریه میندازه
مثل یک طفل خواب آلوده من محتاج آغوشم
از اون لالاییات مادر بخون بازم توی گوشم
برای سرنوشت من تو دلواپس ترین بودی
برای اشکهای من همیشه آستین بودی
تو ای همیشه غم خوارم
تو ای مطرح ترین یارم
به نام نامی مادر همیشه دوستت دارم
روز مادر مبارک!
خداوندا!زیباترین لحظه ها را نصیب مادرم کن
که زیباترین لحظه هایش را به خاطر من از دست داده است!
خدایی که هرگز زما دورنیست
تو را هیچگاه نمی توانم از زندگی ام پاک کنم
چون تو پاک هستی می توانم تو را خط خطی کنم
که آن وقت در زندان خط هایم برای همیشه ماندگار میشوی
و وقتی که نیستی بی رنگی روزهایم
را با مداد رنگی های یادت رنگ می زنم...
خیالت راحت باشد دنبال واژه نیستم...
کلمات فریبمان می دهند وقتی اولین حرف الفبا کلاه سرش برود
فاتحه ی کلمات را باید خواند...
به نام خدايي كه مستور نيست
خدايي كه هرگز زما دور نيست
لحظه هایمان می گذرند
بی آنکه بدانند حرف دل ما چیست !
اما
در انتهای این مسیر شاید به مثال همان خط راه آهن.....،
"بگذریم".
اما بدان تا انتهای این مسیر همراهیت خواهم کرد ،
حتی اگر مثل ریل های راه آهن.....،
"باز هم بگذریم".
مهم این است که هستیم ،
شاید با هم نباشیم اما کنار هم که هستیم،
تو آن ریل من این ریل، میخواهم تا انتهای این ریل ها به جای
اینکه مقابلم را ببینم رویم را به سمت تو برگردانم ،
مهم نیست حتی اگر پایم بلغزد و مثال کودکی ام بیافتم ،
مهم این است که ما کنار هم این راه را میرویم،
مهم نیست هرچه میخواهد روی دوشم باشد
خوبش این است که این راه مانند بقیه راه ها پایانی ندارد و ما با هم میرویم ،
بدون پایان ، همین کافیست.
در پایان، نقطه هایم را ببخش.
خدایی که هرگز زما دور نیست
بس كه جفا ز خار وگل, ديد دل ِ رميده ام
همچو نسيم از اين چمن پاي برون كشيده ام
شمع ِطرب ز بختِ ما آتش ِخانه سوز شد
گشت بلاي جان من عشق ِ به جان خريده ام
حاصل ِ دور زندگي صحبت ِآشنا بود
تا تو ز من بريده اي من ز جهان بريده ام
تا به كنار من بودي بود به جا قرار دل
رفتي ورفت راحت از خاطر ِآرميده ام
تا تو مراد من دهي كشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسي من به خدا رسيده ام
چون به بهار, سر كند لاله ز خاك من برون
اي گل تازه ياد كن از دل داغ ديده ام
يا ز ره وفا بيا يا ز دل رهي برو
سوخت در انتظار ِتو جان ِ به لب رسيده ام
رهي معيري
خدایی که هرگز زما دور نیست
تنها می نویسم بیا...
التماست نمی کنم
هرگز گمان نکن که این واژه را
در وادی آوازهای من خواهی شنید
تنها می نویسم بیا
بیا و لحظه یی کنار فانوس نفس های من آرام بگیر
نگاه کن
ساعت از سکوت ترانه هم گذشته است
اگرنگاه گمانم، به راه آمدنت نبود
ساعتی پیش
این انتظار شبانه را به خلوت ناب خواب های تو می سپردم
حال هم به چراغ همین کوچه ی کوتاه مان قسم
بارش قطره یی از ابر بارانی نگاهم کافی ست
تا از تنگه ی تولد ترانه طلوع کنی
اما تو را به جان نفس های نرم کبوتران هره نشین
بیا و امشب را بی واسطه ی سکسکه های گریه، کنارم باش
مگر چه می شود یکبار بی پوشش پرده ی باران، تماشایت کنم ؟
ها ؟
چه می شود ؟
خدایی که هرگز زما دور نیست
یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند
یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند
یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم
که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد
یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم
چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی تواند با دیگران مهربان باشد
برآمد باد صبح و بوی نوروز / به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال وهمه سال / مبارک بادت این روز و همه روز
نوروزتان پیروز
به نام خدايي كه مستور نيست
خدايي كه هرگز زما دور نيست
ايماني كه دل و جرات نياورد ايمان نيست!
پس ای رسول!هر گاه مردم از تو روی گردانیدند بگو:((خدا مرا کفایت است جز او خدايي
نيست!من بر او توكل كرده ام. كه او پروردگار عرش بزرگ است.))
توبه۱۲۹
ازم پرسيد:
چرا؟
سكوت كردم!
پرسيد:چرا وقتي ازت پرسيدند كه خدایت كيست هيچ نگفتي؟
گفتم:اخه ترسيدم!مرا می کشتند...
پرسيد:چرا وقتي به آن مرد غريبه تهمت ناروا زدند و تو مي دانستي
هيچ نگفتي؟
گفتم:ترسيدم!اخه به من چه؟اگر كاري نكرده از خودش دفاع كنه!سر آدم بي
گناه بالاي دار نمي ره!
پرسيد:چرا وقتي از كاري مطمئن نبودي,شهادت دادي كه مي داني!
گفتم:ترسيدم!اخه اگر نمي گفتم همه را از دست مي دادم.
پرسيد:چرا جلوي نا حق ايستادگي نكردي؟
گفتم:ترسيدم!اخه سر خودم را به باد مي دادم!
پرسيد:من كيستم؟
گفتم:وا...خدايي ديگر
پرسيد:اين را مي داني كه قدرت من چه قدر است؟
گفتم:اره مي دونم,ايمان دارم كه تو كسي هستي كه اسمان و زمین را خلق کردی و انسان ها رو
ميميراني و دوباره زنده مي كني!
گفت:نه تو هيچ نمي داني!
گفتم:چرا خدا جونم من به تو ايمان دارم
گفت:نه...
ايماني كه دل و جرات نياورد ايمان نيست!
حدایی که هرگز زما دور نیست
پشت سر هر معشوق، خدا ايستاده است.
پشت سر هر آنچه که دوستش مي داري.
و تو براي اينکه معشوقت را از دست ندهي،
بهتر است بالاتر را نگاه نکني. زيرا ممکن است
چشمت به خدا بيفتد و او آنقدر بزرگ است
که هر چيز پيش او کوچک جلوه مي کند
پشت سر هر معشوق، خدا ايستاده است.
اگر عشقت ساده است و کوچک و معمولي،
اگر عشقت گذراست و تفنن و تفريح،
خدا چندان کاري به کارت ندارد.
اجازه مي دهدکه عاشقي کني، تماشايت مي کند
و مي گذاردکه شادمان باشي.اما هرچه که در عشق ثابت
قدم تر شوي، خدا با تو سختگيرتر مي شود.
هر قدر که در عاشقي عميق تر شوي و پاکبازتر و هر
اندازه که عشقت ناب تر شود و زيباتر، بيشتر بايد از خدا
بترسي. زيرا خدا از عشق هاي پاک وعميق و ناب
و زيبا نمي گذرد، مگر آنکه آن را به نام خودش تمام کند.
پشت سر هر معشوقي، خدا ايستاده است
و هر گامي که تو در عشق برمي داري،
خدا هم گامي در غيرت برمي دارد.
تو عاشق تر مي شوي و خدا غيورتر.
و آنگاه که گمان مي کني معشوق
چه دست يافتني است و وصل چه ممکن و
عشق چه آسان، خدا وارد کار مي شود و خيالت
را درهم مي ريزد و معشوقت را درهم مي کوبد؛
معشوقت، هر کس که باشد و هر جا که باشد
و هر قدر که باشد. خدا هرگز نمي گذارد ميان تو و او،
چيزي فاصله بيندازد.
معشوقت مي شکند و تو نااميد مي شوي
و نمي داني که نااميدي زيباترين نتيجه عشق است.
نااميدي از اينجا و آنجا، نااميدي از اين کس و آن کس.
نااميدي از اين چيز و آن چيز. تو نااميد مي شوي
و گمان مي کني که عشق بيهوده ترين کارهاست.
برآني که شکست خورده اي و خيال مي کني که
آن همه شور و آن همه ذوق و آن همه عشق
را تلف کرده اي.
اما خوب که نگاه کني مي بيني حتي قطره اي از عشقت،
حتي قطره اي هم هدر نرفته است. خدا همه را جمع کرده
و همه را براي خويش برداشته و به حساب خود
گذاشته است.
خدا به تو مي گويد: مگر نمي دانستي که
پشت سر هر معشوق خدا ايستاده است؟
تو براي من بود که اين همه راه آمده اي و براي
من بود که اين همه رنج برده اي و براي من بود
که اين همه عشق ورزيده اي. پس به پاس اين،
قلبت را و روحت را و دنيايت را وسعت مي بخشم
و از بي نيازي نصيبي به تو مي دهم. و اين ثروتي
است که هيچ کس ندارد تا به تو ارزاني اش کند.
* فردا اما تو باز عاشق مي شوي تا عميق تر شوي و
وسيع تر و بزرگ تر و نااميدتر.
تا بي نيازتر شوي و به او نزديکتر.
خدایی که هرگز زما دور نیست
چه کسی به یاد خواهد آورد
وقتی
حتی خاطره ها هم
دور از ذهنند...!
چه کسی میگوید دوری سردی میاورد؟
وقتی هنوز از یادت بند بند وجودم گرم میشود
محبوب من...
ای که هوای من شده ای!!!
دم زدن از تو حیات من است...!!!!!
من به تنهایی یک چلچله
در کنج قفس
بند بند وجودم
همه در حسرت یک پرواز است
من به پرواز نمی اندیشم
به تو می اندیشم
که تو زیبا تر از اندیشه یک پروازی ...
محبوب من...
تيشه و كلنگم را برداشته ام تو فقط بگو
كدام كوه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
محبوب من..............................!!!!!!
خسته ام....خسته شدم...
از آدم های تکراری...حرف های تکراری....
من خستگيم را در دل و
دلم را در خنده هاي اجباري پنهان مي كنم!
محبوب من....
نگذار من در نبود تو نیست شوم...
محبوب من...
کاش می دانستی که من نبضم را با تپش قلبت هماهنگ کرده بودم
و......................................تپش قلبم را با نگاهت........................
خدایی که هرگز زما دور نیست
بر هر جائی که سر نهم مسجود اوست
بر شش جهت و برون ز شش معبود اوست
باغ و گل و بلبل و سماع و شاهد
این جمله همه بهانه و مقصود اوست
مولانا
حال این لیلاکه خوارت کرده بود
درس عشقش بیقرارت کرده بود
مردراهش باش تاشاهت کنم
صدچولیلاکشته درراهت کنم
مولانا
عشق یعنی سر سجود و دل سجود
ذکر یا رب یا رب از عمق وجود...
خدایی که هرگز زما دور نیست
راز دل با کس نگفتم چون ندارم محرمی
هر که را محرم شمردم عاقبت رسوا شدم
راز دل با آب گفتم تا نگوید با کسی
عاقبت ورد زبان ماهی دریا شدم...
امروز کسی محرم اسرار کسی نیست
ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست
خدایی که هرگز زما دور نیست
یادمان باشد که: او که زیر سایه دیگری راه می‌رود، خودش سایه‌ای ندارد.
یادمان باشد که: هر روز باید تمرین کرد دل کندن از زندگی را.
یادمان باشد که: آنها که دوستشان می‌دارم می‌توانند دوستم نداشته باشند.
یادمان باشد که: لزومی ندارد همانقدر که تو برای من عزیزی، من هم برایت عزیز باشم.
یادمان باشد که: دلخوشی‌ها هیچکدام ماندگار نیستند.
یادمان باشد که: به تمامی ناامید نمی‌شوی اگر تمام امیدت را به چیزی نبسته باشی.
یادمان باشد که: با یک نگاه هم ممکن است دل‌های نازک بشکنند.
یادمان باشد که: همیشه چند قدم آخر است که سخت‌ترین قسمت راه است.
یادمان باشد که: امید، خوشبختانه از دست دادنی نیست.
یادمان باشد که: اندک است تنهایی من در مقایسه با تنهایی خورشید.
یادمان باشد که: باورهایم شاید دروغ باشند.
یادمان باشد که: دست به کاری نزنم که نتوانم آنرا برای دیگران تعریف کنم.
خدایی که هرگز زما دور نیست
خدایی که هرگز زما دور نیست
بر آنم گر تو باز آيي كه در پايت كنم جاني
از اين كمتر نشايد كرد در پاي تو قرباني
مطمئن باش كه مهرت نرود از دل من
مگر آن روز كه در خاك شود منزل من
و....
تو مثل راز پاييزي و من رنگ زمستانم
چگونه دل اسيرت شد قسم به شب نمي دانم
بدون تو شبي تنها و بي فانوس خواهم مرد
دعا كن بعد ديدار تو باشد وقت پايانم.............
خدایی که هرگز زما دور نیست
ان الله و ملائكته يصلون على النبى يا ايها الذين آمنوا
صلوا عليه و سلموا تسليما (احزاب ۵۶)
خدا و فرشتگانش بر پیغمبر درود می فرستند.ای اهل ایمان بر او صلوات فرستید و سلام گویید و کاملا تسلیم( فرمان او) شوید.
هلا ای زمین بر مقامت بناز
که در آفرینش شدی سر فراز
شدی برتر از هور گیهان فروز
به امر خدا از بهین زاد روز
به هفت آسمانت سر آمد بود
که ات جای پای محمد بود
مرا نیز هست افتخاری چنین
که بر چهره دارم غبار زمین
بر افروخت اینسان جهان آفرین
به روی زمین نور مشکات دین
که مارا زظلمت به نور آورد
به قرب خود از راه دور آورد
خدایا !بر این نعمت بی قیاس
.........هزاران هزاران هزاران سپاس
شما همگنان و خدا باوران
بهین پیرو ختم پیغمبران
محمد شناسان دین باورید
زخیل ملایک بسی برترید
همه عمرتان خرم و شاد باد
همه روزتان روز میلاد باد
مرا نیست قدرت از این بیشتر
نه هر بخردو ژرف اندیشتر
گشاید به وصف محمد زبان
مگر این که شر منده گردد ازآن
به قرآن چو گوید خدا مدح او
بخوان و بیندیش وچیزی مگو
وگر دیگری خواند میمان خموش
به آیات قرآن فرا دار گوش
خدا و ملایک فرستد درود
بر احمد که میلادش امروز بود
هم او کرده واجب به دین باوران
درود و سلامش به روز و شبان
به امر خداوند گردن نهیم
به فرمایش او زجان تن دهیم
از اینرو فرستم همی در کلام
به ختم رسولان درود و سلام
ز ناظم که این گفته ها هست راست
عزیزان! به تبریک عید شماست
به نام خدایی که مستور نیست
خدایی که هرگز زما دور نیست
به که گويم که تو منزلگه چشمان منی
به که گويم تو نوازشگر دستان منی
به چه سازی بسرايم دل تنهای تو را
به که گويم که تو آهنگ دل و جان منی
گر چه پاييز نشد همدمو همسايه ی من
به که گويم که تو باران زمستان منی
همه رفتند از اين شهر و دلم تنها ماند
به که گويم که تو عمريست که مهمان منی
گر چه خورشيد سفر کرده ز کاشانه ی ما
به که گويم که تو عمری مه تابان مني؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
خدایی که هرگز زما دور نیست
خواستم خودمو گول بزنم.همه خاطراتم رو انداختم گوشه اي و گفتم
فراموش!!
يه چيزي ته قلبم خنديد و گفت يادمه!
با خود اندیشیدم ندیدنت به همه چیز پایان می دهد
اما.......
اما.....
اما..
غافل از اینکه..............
گفتم از دل برود چون ز مقابل برود
غافل از اينكه چو رفت از پي او دل برود
خدایی که هرگز زما دور نیست
سيب
دوباره سیب بچین حوا!
من خسته ام! بگذار از اینجا هم بیرونمان کنند!
خدایی که هرگز زما دور نیست
من رفتم
و تو فقط گفتی
برو به ...........
مدت هاست که بی تابم
بی تاب بازگشت و
کلام آخرت
راستی
"به سلامت "
بود یا
"به جهنم"؟
خدایی که هرگز زما دور نیست
خدا گويد:
تو اي زيباتر از خورشيد زيبايم! تو اي والا ترين مهمان دنيايم!
بدان آغوش من باز است
شروع كن
يك قدم با تو
تمام گام هاي مانده اش با من!
خدایی که هرگز زما دور نیست
سهم من از شب همان انتظاري است
که پاهايم را بي اختيار سوي
کوچه هاي خيال ميکشاند
تا شايد ديدار را نزديک کند...
کوچه هايي که مدت هاست چراغاني کردم و
هيچ رهگذري را از آن عبور ندادم
اي کاش لحظه اي حضورت را در آن کوچه مي ديدم
تا تمام دلواپسي هايم از بين رود
خدایی که هرگز زما دور نیست
يک حرف هايي!
یک وقت هایی
یک حرف هایی
یک آدم هایی را
عجیب از چشمم می اندازد......
خدایی که هرگز زما دور نیست
ای کسانی که ایمان آوردید
از بسیاری پندار ها اجتناب کنید!!
چرا که برخی از پندار ها معصیت است
و هرگز در کار دیگران تجسس نکنید!!!
و هیچ کس از شما دیگری را غیبت نکند!!!!
آیا کسی از شما دوست می دارد که گوشت برادر مرده ی خود را بخورد؟؟؟؟
البته همه شما از آن کراهت و نفرت دارید.از خدا بترسید و
توبه کنید که خدا توبه پذیر مهربان است!!!
(حجرات۱۲)
خدایی که هرگز زما دور نیست
ماندني نبودي و حالا من...
از اشك هايي كه به خاطر دوست داشتنت ريختم متنفرم
از روز آشنايي با تو متنفرم
از روزي كه به تو علاقمند شدم متنفرم
از افكاري كه به تو ختم مي شه متنفرم
از احساسي كه به تو دارم متاسفم
از غروري كه برات زير پا گذاشتم متاسفم
به خاطر روز هايي كه به ياد تو مي گذرانم متاسفم
به خاطر بيداري شبهام آن هم در فراق تو متاسفم
به خاطر چيز هايي كه نوشتم و مي نويسم متاسفم
به خاطر همه ي چيز هايي كه در دل داشتم و بيرون نريختم متاسفم
و به خاطر اينكه هنوز مي خوام برگردي خيلي خيلي متاسفم...!
كاش به زماني بر مي گشتم
كه تنها غم زندگيم شكستن نوك مدادم بود!
خدایی که هرگز زما دور نیست
وقتي خدا در دل هاي شكسته جاي دارد
چرا به دستان كسي كه بار ها دلم را شكست بوسه نزنم!؟؟؟
همه باهم